معنی چابک ادا - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(بُقَ دَ)

تندرو. تیزگام. چالاک:
چابک قدم بسیط افلاک
والاگهر محیط لولاک.
فیض فیاض (از آنندراج)

(خُو)

زودربا. ربایندۀ چالاک و چابک:
ستاننده چابک ربائی است زود
که نتوان ستدباز هرچ آن ربود.
اسدی

چابک گام

نرمرفتار، خوش آوا آنکه ادا و اطوار لطیف دارد: خوش ادا: یک شیوه حاصلم زتو نازک ادا نشد گویا دل شهید مرا خونبها نشد. (جلال اسیر)، خوش آواز خوش الحان